Gałąź Ołdakowskich potomkowie Feliksa w Rytelach
Najprawdopodobniej majątek wspomnianej rodziny Ołdakowskich dziedziców na Rytelach w XVII-XVIII w. został w połowie XIX w. rozprzedany drobniejszym posiadaczom. Przyczyn tej decyzji nie znamy, można spekulowac, że albo dotychczasowy właściciel po sprzedaniu przeniósł się w inne strony, gdzie miał lub kupił inny majątek np. ze strony żony, względnie spowodowały to kłopoty finansowe, które były udziałem wielu ówczesnych posiadaczy ziemskich, po uwłaszczeniu chłopów w Królestwie. Tak się złożyło, że jednymi z nowych właścicieli, którzy nabyli częśc dawnych dóbr Ołdakowskich byli również Ołdakowscy. Notowani w Rytelach w dokumentach urzędowych od połowy lat 60.XIX w. której początek w okolicy Ceranowa dał Feliks Ołdakowski kowal z Nagoszewa. Nie znamy stopnia pokrewieństwa pomiędzy obiema rodzinami Ołdakowskich, czyli dawnych właścicieli Ryteli i późniejszych posiadaczy ich części. Na pewno była ona większa jak pięc pokoleń, ale nikt w okolicy nie kwestionował przynależności nowych Ołdakowskich w regionie do tego samego rodu co wcześniejsi właściciele Ryteli – Ołdakowscy herbu Rawicz.
Zapewne ta gałąź Ołdakowskich reprezentowana przez Feliksa Ołdakowskiego i jego potomków należała do warstwy szlachty zaściankowej, której niektórzy przedstawiciele poszli za chlebem z gniazda na zawód tzw. „szlachcic na zawodzie” rzecz niemal nagminna dotycząca szerokiej rzeszy zubożałych szlachciców na Podlasiu i Mazowszu i sięgająca przynajmniej osiemnastego wieku. Potwierdza to m.in. fakt, że Feliks pomimo mistrzostwa w zawodzie kowalskim należał do ludzi niepiśmiennych.
Feliks Ołdakowski zanim przybył i osiadł w Rytelach był kowalem w Nagoszewie należącym do parafii w Broku nad Bugiem w powiecie ostrowskim. Urodził się około 1823 r., następnie pojął za żonę Eleonorę ze Święckich. W Nagoszewie prowadził warsztat kowalski i należał do specjalistów w swojej dziedzinie. W Nagoszewie przyszło na świat pierwszych czworo dzieci Feliksa i Eleonory, z czego przeżyło dwóch synów: Andrzej (ur. 1858) i Jan (ur. 1863).
W tradycji rodzinnej Ołdakowskich zachowało się wiele przekazów ustnych mówiących o udziale Feliksa Ołdakowskiego w Powstaniu Styczniowym. Zresztą sam zawód kowala jaki w tym regionie wykonywał Feliks już był dla rebeliantów wręcz bezcenny i to nie tylko z powodu słynnego przekuwania kos na sztorc dla powstańczej piechoty – kosynierów.
W marcu 1863 r. siły powstańcze starły się z armią carską właśnie pod Nagoszewem o czym pisze w jednej ze swoich publikacji Mieczysław Bartniczak w „Rocznikach Mazowieckich” wzmiankując nawet jednego z przedstawicieli rodziny Ołdakowskich – Franciszka pochodzącego z terenu powiatu ostrowskiego. „Franciszek Ołdakowski (ur. 1846 r., zm. 8 XII 1935 r.), syn Pawła i Balbiny. Aktywny łącznik ostrowskiej partii powstańczej. Urodził się w Ołdakach Poloni, powiecie ostrowskim. Po zdobyciu zawodu szewca osiadł w Ostrowi Mazowieckiej. Kontaktował się z Karolem Fryzem i księdzem Florianem Jastrzębskim. Walczył pod Stokiem w oddziale Mystkowskiego. Zmarł w Ostrowi Mazowieckiej i tu został pochowany na cmentarzu parafialnym”.
Według przekazów rodzinnych po upadku powstania styczniowego Feliks jako aktywny jego uczestnik zmuszony był się wraz z rodziną ukrywac przed carską policją. Być może ten fakt skłonił ostatecznie przedsiębiorczego i odważnego kowala z Nagoszewa do ostatecznej decyzji o opuszczeniu tej okolicy. Za zaoszczędzone pieniądze najprawdopodobniej Feliks Ołdakowskich kupił pomiędzy 1864-1866 rokiem ziemię w dawnym majątku Ołdakowskich w Rytelach Olechnach na tzw. koloniach, gdzie później nie przestając wykonywac zawodu kowala prowadził wraz z żoną Eleonorą ze Święckich i synami gospodarstwo rolne.
Tu, w Rytelach, w parafii Ceranów przyszły na świat kolejne dzieci Feliksa, czyli dwóch następnych synów: Józef urodzony w 1867 r. i Franciszek urodzony w 1869 r.
Trzeba podkreślic fakt, że to właśnie zasługą Feliksa było ponowne dźwignięcie na solidne podstawy materialne tej gałęzi rodowej Ołdakowskich, która jeszcze w wieku osiemnastym znacznie zubożała. Dzięki zabiegom niepiśmiennego przecież kowala, jego energii i bystremu spojrzeniu w przyszłośc, jego dzieci otrzymały wykształcenie i wsparcie w chwili gdy się usamodzielniły.
Czterech synów Feliksa Ołdakowskiego i Eleonory ze Święckich, dwóch urodzonych jeszcze w Nagoszewie i dwóch już w Rytelach dało początek czterem gałęziom rodzinnym Ołdakowskich w regionie – północnym powiatu Sokołów Podlaski.
Pierwszą linię prowadził dalej – Andrzej Ołdakowski ur. 28 listopada 1858 r. w Nagoszewie parafia Brok, zm. 9 stycznia 1931 r., żonaty z Bronisławą z Rytelów (zm. 2 XII 1934 r.). Zamieszkali w Kobylniku.
Drugą linię zaś – Jan Ołdakowski ur. 8 listopada 1863 r. w Nagoszewie parafia Brok, zm. 7 marca 1936 r., żonaty z Michaliną Maleszewską (zm. 5 VII 1943 r.) Zamieszkali w Kobylniku.
Linię rodzinną na Tosiach – Józef Ołdakowski ur. 1867 r. w Rytelach Olechnach parafii Ceranów, zm. 1953 r. parafia Kosów Lacki, zamieszkały Tosie.
Czwartą gałąź tej rodziny reprezentował zaś w Paderewku – Franciszek Ołdakowski ur. 1869 r. Rytele Olechny, zm. 1961 r. parafia Zembrów, zamieszkały Paderewek.
(Patrz też „Drzewo genealogiczne Ołdakowskich” i „Wypisy z Akt Metrykalnych parafii Ceranów, Brok i Archiwum Diecezjalnego w Łomży”)